środa, 3 lipca 2019

Ciemna materia - czym jest i co się z nią dzieje?

Ciemna materia


„Powinniśmy sobie wyobrazić, że problem maleje w kilku sekcjach, jak w zwyczajowym zagadnieniu (protony, elektrony, neutrony, neutrina, fotony). Poza tym jeden fragment zawiera niestabilne cząstki o prawdziwie długiej przyszłości: w sezonie przebiegu akcji wodoru, ogromna liczba lat po Wielkim Wybuchu, są one nadal we Wszechświecie, ale teraz miliardy lat później, zniknęły, rozpadając się w neutrina lub teoretyczne cząstki relatywistyczne.

„Wszystko, co jest brane pod uwagę, proporcja tępego problemu w czasie działania wodoru i dzisiaj będzie bezprecedensowa” - powiedział Dmitrij Gorbunow z Moskiewskiego Instytutu Fizyki i Technologii.

Kosmolodzy początkowo zakładali, że we Wszechświecie istnieje ogromny stopień „ukrytej masy”, sięgający lat 30-tych XX wieku, kiedy Fritz Zwicky odkrył „idiosynkrazje” w wielu wszechświatach podczas gromadzenia gwiazd Warkocz Berenices - ramy poruszyły się tak samo, jak znajdowały się pod wpływem grawitacji z subtelnego źródła. Ta pokryta masa, która nie przejawia się w żadnym obszarze wyobraźni, z wyjątkiem efektu grawitacyjnego, otrzymała nazwę nudnej kwestii. Jak pokazują dane z teleskopu kosmicznego Planck, stopień nudności znany człowiekowi wynosi 26,8%, reszta to materia „zwykła” (4,9%) i zmniejsza istotność (68,3%).



W grudniu 2016 r. Specjaliści z MIPT, Instytutu Badań Jądrowych (INR) Rosyjskiej Akademii Nauk i Nowosybirskiego Uniwersytetu Państwowego (NSU) odkryli, że stopień chwiejnych cząstek w związku z nudnym problemem w dniach następujących po Wielkim Bang był blisko 2% -5%.

„Błąd między parametrami kosmologicznymi w napędzanym Wszechświecie i Wszechświecie niedługo po Wielkim Wybuchu można wyjaśnić sposobem, w jaki zmniejszył się stopień tępego problemu. Teraz, na tej podstawie, mieliśmy wybór zarejestruj, jaka ilość nudnej sprawy mogła zostać utracona i jaki byłby rozmiar chwiejnej części - mówi współautor akademickiego egzaminu Igor Tkachev, kierownik Wydziału Fizyki Eksperymentalnej INR i mówca na Wydziale MIPT Fundamentalne interakcje i kosmologia.

Ciemny problem pozostaje ciemny, niezależnie od tego, jego właściwości na yerba mate odchudzanie mogą pomóc specjalistom w rozwiązaniu problemu, który rozwinął się po rozważeniu rozeznania z teleskopu Plancka. To urządzenie zdecydowanie oceniało zmiany temperatury nieskończonego promieniowania mikrofalowego - „rezonansu” Wielkiego Wybuchu. Oceniając te zmiany, naukowcy mieli alternatywę do określenia kluczowych parametrów kosmologicznych za pomocą wrażenia Wszechświata w ramie czasowej rekombinacji - około 300 000 lat po Wielkim Wybuchu.


„W każdym razie udało się ustalić, że segment tych parametrów ma być wyraźnym parametrem Hubble'a, który określa tempo poprawy Wszechświata, a ponadto parametr związany z ilością ram w zbiorze zmienia się zasadniczo wraz z danymi, które czerpać z wrażenia wszechświata frontfrontu, bezpośrednio oceniając szybkość ekspansji wszechświatów i patrząc na pakiety. Ta zmiana była w ogólnym sensie bardziej niż znane nam wsparcie dobrobytu i metodyczne pomieszania. ciemniejszego botcha, albo trochę staromodnego Wszechświata jest bardzo rzadkie dla napędzanego Wszechświata - mówi Tkachev.

Nieregularność można wytłumaczyć hipotezą o rozkładaniu się słabych punktów (DDM), która komunikuje, że we wczesnym Wszechświecie następowało stopniowe zmniejszanie się problemu, w każdym razie część zepsuła się.

„Ultralekkie” - „Zmniejsza się materia poza modelem standardowym”

Twórcy badania, Igor Tkachev, główny twórca Gorbunov, i Anton Chudaykin badali dane Plancka i różnicowali je, a model DDM i standardowy model MCDM (Lambda-Cold Dark Matter) ze stabilnym problemem. Połączenie wykazało, że model DDM jest logicznie niezmienny z danymi obserwacyjnymi. W każdym razie władze odkryły, że efekt soczewkowania grawitacyjnego (zniekształcenie ogromnego promieniowania mikrofalowego przez pole grawitacyjne) całkowicie ogranicza stopień psucia się nudnego problemu w modelu DDM.

Korzystając z danych dotyczących różnych efektów kosmologicznych, naukowcy mieli możliwość sprawdzenia ogólnego gromadzenia rozpadających się fragmentów tępego problemu w zakresie od 2% do 5%.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz